ಸಂಪಾದಕರ ಸದ್ಯಶೋಧನೆ
ಸುಮಾರು 550ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಯಾಣಿಕರು, ಅವರಿಗೆ ಮೂರು ಹೊತ್ತು ಊಟ, ತಿಂಡಿ, ಕಾಫಿ, ಅವರ ಲಗೇಜ್ ಮತ್ತು 10-12 ಗಂಟೆ ಹಾರಲು ಬೇಕಾಗುವ ಇಂಧನವನ್ನು ಹೇರಿಕೊಂಡು ಹಾರುವ ಏರ್ ಬಸ್ ಎ-380 ಕೊನೆಗೆ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಇಳಿಯುತ್ತದಲ್ಲ, ಆಗ ಅದರ ಟೈರು, ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್ ಮೇಲೆ ಅದೆಂಥ ಒತ್ತಡ ಬೀಳಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೂ ಕಷ್ಟ.
ವಿಶ್ವದ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಯಾಣಿಕ ವಿಮಾನವಾದ ಏರ್‌ಬಸ್ ಎ-380, ಭೂಮಿಗೆ ಇಳಿಯುವಾಗ, ಅದು ಕೇವಲ ಇಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ. ಅದು ವಾಯುಯಾನ ಇತಿಹಾಸದ ಅತ್ಯಂತ ಸಂಕೀರ್ಣ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೂಲಕ ಭಾರ, ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯದಿಂದ ರನ್‌ವೇ ಮೇಲೆ ವಿರಾಜಮಾನವಾಗುತ್ತದೆ.
ಏರ್‌ಬಸ್ ಎ-380 ಒಟ್ಟು 22 ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಅದರ ಭಾರವನ್ನು ಸಮನಾಗಿ ಹಂಚಲು ಈ ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ಐದು ವಿಭಿನ್ನ ಸೆಟ್ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಜೋಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಪ್ರತಿ ಚಕ್ರವು 30 ಟನ್ ಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಒತ್ತಡವನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಅವು ಗಂಟೆಗೆ 250 ಕಿ.ಮೀ.ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವೇಗದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸಬಲ್ಲವು.
ಇದರ ಮುಖ್ಯ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್‌ನಲ್ಲಿ ದೇಹ ಮತ್ತು ರೆಕ್ಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಲಾದ ಬೋಗಿಗಳಿದ್ದು, ಇವು ರನ್‌ವೇ ಮೇಲಿನ ಒತ್ತಡವನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಬಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಚಲಿಸುತ್ತವೆ. ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸುಮಾರು 13 ಸೆಕೆಂಡುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಎಷ್ಟು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದರೆ, ಇದು ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಟ್ಯಾಂಕ್ ಅನ್ನು ಎತ್ತಬಲ್ಲ ಹೈಡ್ರಾಲಿಕ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ.
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: Vishweshwar Bhat Column: ರಡ್ಡರ್‌ ಮಹತ್ವ
ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಎ-380 ವಿಮಾನದ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್ ಚಕ್ರಗಳು ರನ್‌ವೇಯನ್ನು ‘ಮೃದುವಾಗಿ ಸ್ಪರ್ಶಿಸಲು’ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ತಿರುಗುತ್ತವೆ. ಇದರಿಂದ ಒತ್ತಡ ಮತ್ತು ಟೈರ್ ಸವೆತ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಎ-380 ವಿಮಾನದ ಪ್ರತಿ ಟೈರ್ ಸುಮಾರು 200 ರಿಂದ 300 ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗಳನ್ನು ತಾಳಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.
ಇದರ ನಂತರ, ಅವುಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಮರುಬಳಕೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಟೈರುಗಳು ಎಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿವೆ ಎಂದರೆ, ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಟೈರ್ ಸ್ಪೋಟಗೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಸೋಟಗೊಂಡರೂ, ಇತರ ಟೈರ್‌ಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಹಾನಿ ಯಾಗದಂತೆ ಅದನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಿರುತ್ತಾರೆ.
ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಇಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಮತ್ತು ಹೈಡ್ರಾಲಿಕ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳೆರಡರಿಂದಲೂ ನಿಯಂತ್ರಿಸಬಹುದು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಹೈಡ್ರಾಲಿಕ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ವಿಫಲವಾದರೆ, ಪೈಲಟ್‌ಗಳು ಕೈಯಾರೆ ( manually) ಗೇರ್ ಅನ್ನು ಇಳಿಸಲು ಒಂದು ಪರ್ಯಾಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೂ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದು ಸುರಕ್ಷತೆ ಯನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಎ-380 ವಿಮಾನವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವಾಗ ಅನೇಕ ತಾಂತ್ರಿಕ ಸವಾಲುಗಳು ಎದುರಾಗಿದ್ದವು.
ಆ ಪೈಕಿ ಆ ವಿಮಾನದ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್ ಅನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸುವುದೂ ಒಂದು ಸವಾಲಾಗಿತ್ತು. ಅದರ ದೊಡ್ಡ ಗಾತ್ರ ಮತ್ತು ತೂಕದಿಂದಾಗಿ, ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಮತ್ತು ನಿಖರವಾದ ಬ್ರೇಕಿಂಗ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು. ಈ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್ ನ್ನು ಅತಿಯಾದ ಉಷ್ಣತೆಯನ್ನು ತಡೆಯುವ ಅಂಶವನ್ನೂ ಗಮನದಲ್ಲಿರಿಸಿಕೊಂಡು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಪ್ರತಿ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್‌ನ ನಂತರ ಉಂಟಾಗುವ ಉಷ್ಣತೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು, ತಕ್ಷಣ ತಂಪಾಗಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನೂ ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಏರ್‌ಬಸ್ ಎ-380 ವಿಮಾನದ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದೋಷಗಳು ಕಂಡುಬಂದ ನಿದರ್ಶನಗಳಿವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಇಂಥ ದೋಷಗಳು ಅಪರೂಪ ಮತ್ತು ವಿಮಾನದ ಸುರಕ್ಷತಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಅದನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸಿದೆ.
2017ರಲ್ಲಿ, ಮ್ಯಾಂಚೆಸ್ಟರ್‌ನಿಂದ ದುಬೈಗೆ ಹೊರಟ ಎಮಿರೇಟ್ಸ್ ಎ-380 ವಿಮಾನದ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್ ಟೇಕಾಫ್ ಆದ ನಂತರ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ವಿಫಲವಾಯಿತು. ಈ ಕಾರಣ ದಿಂದಾಗಿ ವಿಮಾನವು ಲಂಡನ್‌ನ ಹೀಥ್ರೂ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದ ಮೇಲೆ ಸುತ್ತುಹಾಕಬೇಕಾಯಿತು. ಆದರೆ, ವಿಮಾನವು ಯಾವುದೇ ಸಮಸ್ಯೆ ಇಲ್ಲದೆ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಇಳಿಯಿತು. ಈ ಘಟನೆ ವಿಮಾನದ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಗೇರ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ವಿನ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಸುರಕ್ಷತಾ ಕ್ರಮಗಳು ಎಷ್ಟು ಬಲಿಷ್ಠವಾಗಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಒಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ವಿಫಲವಾದರೆ, ಪರ್ಯಾಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಬರುತ್ತದೆ.