ಸಂಪಾದಕರ ಸದ್ಯಶೋಧನೆ
ವಿಮಾನದ ಮೇಲೆ ಹಿಮ (Icing) ಶೇಖರಣೆಯಾಗುವುದು ಸೌಂದರ್ಯದ ವಿಷಯವಂತೂ ಅಲ್ಲ. ಇದು ವಿಮಾನಯಾನ ಸುರಕ್ಷತೆ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಂತ ಗಂಭೀರ ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬೀರುವ ಒಂದು ಜಟಿಲ ವಿದ್ಯಮಾನ ಎಂಬುದು ಅನೇಕರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಿರಬಹುದು.
ತಾಪಮಾನವು ಶೂನ್ಯದ ಸಮೀಪವಿದ್ದಾಗ ಅಥವಾ ಮೋಡಗಳನ್ನು ದಾಟುವಾಗ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸೂಪರ್‌ಕೋಲ್ಡ್ ನೀರಿನ ಹನಿಗಳು ವಿಮಾನದ ಮೇಲ್ಮೈಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡು ಹಿಮವಾಗಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗು ತ್ತವೆ. ಇದು ವಿಮಾನದ ಮೇಲೆ ನಾನಾ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಇದು ವಿಮಾನದ ಲಿಫ್ಟ್ (ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಲು ಬೇಕಾದ ಶಕ್ತಿ) ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಕುಸಿತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗ ಬಹುದು.
ಇದು ಹಿಮದ ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಪರಿಣಾಮ. ವಿಮಾನದ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಆಕಾರವು (Airfoil) ಸುಗಮವಾದ ಗಾಳಿಯ ಹರಿವಿಗಾಗಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ರೆಕ್ಕೆಯ ಮುಂಚಾಚಿದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ( Leading Edge) ಹಿಮದ ಚಿಕ್ಕ ಪದರ ಶೇಖರಣೆಯಾದರೂ, ಅದು ರೆಕ್ಕೆಯ ಮೂಲ ಕಾರವನ್ನು ಬದಲಿಸುತ್ತದೆ.
ಇದರಿಂದ ಗಾಳಿಯ ಹರಿವು ತೊಂದರೆಗೊಳಗಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿಮವು ವಿಮಾನದ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ಬೀರುವ ಗಾಳಿಯ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ, ಅವುಗಳ ಲಿಫ್ಟ್ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಕುಗ್ಗಿಸುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಹಿಮವು ಲಿಫ್ಟ್ ಅನ್ನು ಶೇ.30ರಷ್ಟು ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬಹುದು.
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: Vishweshwar Bhat Column: ಏರ್‌ ಕ್ರಾಫ್ಟ್‌ ಕಂಟ್ರೋಲ್‌ ಬಾಕ್ಸ್
ಇದು ವಿಮಾನವನ್ನು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿಡಲು ಬೇಕಾದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಪರಿಣಾಮ ಡ್ರ್ಯಾಗ್ (ಎಳೆಯುವಿಕೆ) ಹೆಚ್ಚಳ. ಲಿಫ್ಟ್ ಕಡಿಮೆಯಾದಂತೆ, ಗಾಳಿಯ ಎಳೆಯುವಿಕೆ (ವಿಮಾನವನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಎಳೆಯುವ ಬಲ) ತೀವ್ರವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ. ಹಿಮವು ವಿಮಾನದ ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ ಒರಟು ಮತ್ತು ಅಸಮವಾದ ರಚನೆಯನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಇದರಿಂದ ಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ಘರ್ಷಣೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಪರಿಣಾಮ, ಡ್ರ್ಯಾಗ್ ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ, ವಿಮಾನವು ಒಂದೇ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಹಾರಲು ಹೆಚ್ಚು ಎಂಜಿನ್ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು (Thrust) ಬಳಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಇಂಧನ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಿಮಾನದ ವೇಗ ಹಾಗೂ ಹಾರಾಟದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ತೀವ್ರತರವಾದ ಡ್ರ್ಯಾಗ್, ಎಂಜಿನ್‌ಗಳು ಪೂರ್ಣಶಕ್ತಿ ನೀಡಿದರೂ ವೇಗ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲು ವಿಫಲವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಬಹುದು.
ಮತ್ತೊಂದು ಪರಿಣಾಮ ತೂಕ ಹೆಚ್ಚಳ ( Weight Gain). ವಿಮಾನದ ಮೇಲ್ಮೈಗಳ ಮೇಲೆ, ವಿಶೇಷ ವಾಗಿ ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಟೈಲ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ, ನೀರು ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಪ್ರಮಾಣದ ಹಿಮ ಶೇಖರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಪರಿಣಾಮ, ಈ ಹಿಮದ ಭಾರವು ವಿಮಾನದ ಒಟ್ಟು ತೂಕಕ್ಕೆ ಸೇರಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಹೆಚ್ಚಿದ ತೂಕವು ವಿಮಾನದ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಟೇಕಾಫ್ ಮತ್ತು ಕ್ಲೈಂಬ್ ( Climb) ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ. ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಇದು ವಿಮಾನದ ಗುರುತ್ವ ಕೇಂದ್ರವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು, ಇದರಿಂದ ವಿಮಾನದ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಷ್ಟ ವಾಗುತ್ತದೆ.
ಹಿಮವು ಏರೋಡೈನಮಿಕ್ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಜತೆಗೆ, ವಿಮಾನದ ಯಾಂತ್ರಿಕ ಮತ್ತು ಸಂವೇದಕ ಭಾಗಗಳ ಮೇಲೆ ಹಾನಿಯುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಹಿಮವು ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಹಿಂಭಾಗದ ಫ್ಲಾಪ್‌ಗಳು, ಎಲಿ ವೇಟರ್‌ ಗಳು ಮತ್ತು ರಡರ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಶೇಖರಣೆಯಾದಾಗ, ಅವುಗಳ ಚಲನೆಯನ್ನು ನಿರ್ಬಂಧಿಸ ಬಹುದು ಅಥವಾ ಜಾಮ್ ಮಾಡಬಹುದು. ಇದರಿಂದ ಪೈಲಟ್‌ಗೆ ವಿಮಾನವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಕಷ್ಟ ವಾಗುತ್ತದೆ.
ವಿಮಾನದ ವೇಗ ಮತ್ತು ಎತ್ತರವನ್ನು ಅಳೆಯುವ ಪೀಟೋ ಟ್ಯೂಬ್‌ಗಳು ( Pitot Tubes) ಮತ್ತು ಇತರ ಸಂವೇದಕ (ಸೆನ್ಸರ್) ಗಳ ಮೇಲೆ ಹಿಮ ಶೇಖರಣೆಯಾದರೆ, ಅವು ತಪ್ಪಾದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ. ಇದರಿಂದ ಪೈಲಟ್‌ಗಳು ವಿಮಾನದ ನಿಜವಾದ ವೇಗ ಅಥವಾ ಎತ್ತರವನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದೇ, ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗಬಹುದು ಅಥವಾ ವಿಪತ್ತಿಗೆ ಸಿಲುಕಬಹುದು. ಈ ಅಪಾಯ ಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ವಿಮಾನಯಾನದಲ್ಲಿ ಐಸ್ ಡಿಟೆಕ್ಟರ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಡಿ-ಐಸಿಂಗ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಆರಂಭಿಕ ಹಾಗೂ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಬಳಕೆ ಅತಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಟೇಕಾಫ್ ಗೂ ಮುನ್ನ ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ದ್ರವ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳನ್ನು ಸಿಂಪಡಿಸಿ ಹಿಮವನ್ನು ತೆಗೆದು ಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ.