ಸಂಪಾದಕರ ಸದ್ಯಶೋಧನೆ
ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ರಿವರ್ಸ್ ಗಿಯರ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಏಕೆ ಇಲ್ಲ ಮತ್ತು ವಿಮಾನಗಳು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಲು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ? ಕಾರುಗಳು ಅಥವಾ ಇತರ ವಾಹನಗಳಂತೆ, ಚಕ್ರಗಳಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಎಂಜಿನ್ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ವರ್ಗಾಯಿಸುವ ಗಿಯರ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ವಿಮಾನಗಳು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ವಿಮಾನಗಳು ಚಲಿಸುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಅವುಗಳ ಎಂಜಿನ್‌ಗಳು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಒತ್ತಡ ದಿಂದ (Thrust). ವಿಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ರಿವರ್ಸ್ ಗಿಯರ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲದಿರಲು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಬಳಸದಿರಲು ಹಲವಾರು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣಗಳಿವೆ. ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದ ಆಪ್ರಾನ್ (Apron - ವಿಮಾನಗಳು ನಿಲ್ಲುವ ಮತ್ತು ಚಲಿಸುವ ಪ್ರದೇಶ) ಅತ್ಯಂತ ನಿಬಿಡವಾದ ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ಪ್ರದೇಶ.
ಇಲ್ಲಿ ಸರಕು ಸಾಗಿಸುವ ವಾಹನಗಳು, ಇಂಧನ ತುಂಬಿಸುವ ಟ್ರಕ್‌ಗಳು, ಬ್ಯಾಗೇಜ್ ಗಾಡಿಗಳು ಮತ್ತು ನೆಲದ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ವಿಮಾನದ ಕಾಕ್‌ಪಿಟ್ ನೆಲದಿಂದ ಬಹಳ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪೈಲಟ್‌ಗಳಿಗೆ ವಿಮಾನದ ಹಿಂದಿನ ಭಾಗದ ನೇರ ನೋಟ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ಕಾರುಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವಂತೆ ಹಿಂದಿನ ನೋಟಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡಿಯನ್ನು ಅಥವಾ ಕ್ಯಾಮೆರಾವನ್ನು ವಿಮಾನಗಳು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ, ಪೈಲಟ್‌ಗಳು ತಮ್ಮ ವಿಮಾನವನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಿದರೆ, ಹಿಂದೆ ಇರುವ ವಸ್ತುಗಳು, ವಾಹನಗಳು ಅಥವಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗೆ ಡಿಕ್ಕಿ ಹೊಡೆ ಯುವ ಅಪಾಯ ಬಹಳ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತದೆ. ವಿಮಾನದ ಎಂಜಿನ್ ಗಳು ಕಡಿಮೆ ವೇಗದಲ್ಲಿ ನಿಖರವಾದ ಹಿಮ್ಮುಖ ಚಲನೆಗೆ ಸೂಕ್ತವಾಗಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಂಡಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: Vishweshwar Bhat Column: ಡಾ.ಸಿಂಗ್‌ ವಿತ್ತ ಸಚಿವರಾಗಿದ್ದು ಹೇಗೆ ?
ಒತ್ತಡವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ವಿಮಾನವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ, ನಿಖರವಾಗಿ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಸುವುದು ಕಷ್ಟಕರ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಕಾರಿ. ಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್‌ಗಳು ರಿವರ್ಸ್ ಥ್ರಸ್ಟ್ ಅನ್ನು ಬಳಸಿದಾಗ (ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ನಂತರ ವೇಗ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು), ಅವು ಹೊರ ಹಾಕುವ ಗಾಳಿ ಯನ್ನು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ನಿರ್ದೇಶಿಸುತ್ತವೆ.
ಈ ಪ್ರಬಲವಾದ ಗಾಳಿಯ ಹರಿವು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಇರುವ ಸಣ್ಣ ಕಲ್ಲುಗಳು, ಲೋಹದ ತುಂಡುಗಳು, ಕೊಳಕು ಅಥವಾ ಇತರ ಕಸದಂಥ ಪರಕೀಯ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು (Debris) ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎತ್ತಿ, ಅವುಗಳನ್ನು ಎಂಜಿನ್‌ನೊಳಗೆ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಪಾಯವಿರುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಎಂಜಿನ್‌ಗೆ ಗಂಭೀರ ಹಾನಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದುರಸ್ತಿ ವೆಚ್ಚ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.
ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದ ಗೇಟ್ ಬಳಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಎಂಜಿನ್ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಳಸುವುದು ಸಿಬ್ಬಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಹತ್ತಿರದ ಟರ್ಮಿನಲ್ ಕಟ್ಟಡಗಳಿಗೆ ಅಪಾಯವನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ವಿಮಾನ ವನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಸರಿಸಲು ಎಂಜಿನ್‌ಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ವಹಿಸುವುದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಇಂಧನ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯ ವೆಚ್ಚ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ.
ಎಂಜಿನ್‌ನ ಘಟಕಗಳು ವೇಗವಾಗಿ ಸವೆತಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ನಿರ್ವಹಣಾ ವೆಚ್ಚವೂ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಬಹುತೇಕ ಜೆಟ್ ವಿಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಥ್ರಸ್ಟ್ ರಿವರ್ಸರ್‌ ಗಳು ಎಂಬ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಇದರ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶವೆಂದರೆ ವಿಮಾನ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಆದ ನಂತರ, ರನ್‌ವೇ ಮೇಲೆ ವೇಗವಾಗಿ ನಿಲ್ಲಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡು ವುದು.
ಇದು ಕೇವಲ ನೆಲದ ಮೇಲಿನ ಹಿಮ್ಮುಖ ಚಲನೆಗಾಗಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಂಡ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅಲ್ಲ. ಹಾಗಾದರೆ ವಿಮಾನ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಲು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ? ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ, ವಿಮಾನಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಟರ್ಮಿನಲ್ ಗೇಟ್‌ನಿಂದ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಲು ತಮ್ಮದೇ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಳಸುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ, ಅತ್ಯಂತ ಸುರಕ್ಷಿತ ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಿತ ವಿಧಾನವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಅದನ್ನು ಪುಶ್‌ಬ್ಯಾಕ್ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ವಿಮಾನವನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಸರಿಸಲು, ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಪುಶ್‌ಬ್ಯಾಕ್ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಅಥವಾ ಟಗ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ ವಿಶೇಷ ವಾಹನವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ನೆಲದ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಅನ್ನು ವಿಮಾನದ ಮುಂಭಾಗದ ಚಕ್ರಕ್ಕೆ (Nose Wheel) ಸಂಪರ್ಕಿಸು ತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವು ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್‌ಗಳು ನೇರವಾಗಿ ಸಂಪರ್ಕಿಸಲು ಟೋಬಾರ್ (Towbar) ಅನ್ನು ಬಳಸಿದರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಟೋಬಾರ್ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲದೆಯೇ ಚಕ್ರವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಸಾಗಿಸುತ್ತವೆ.
ಪೈಲಟ್‌ಗಳು ಏರ್ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್‌ನಿಂದ (ಎಟಿಸಿ) ಅನುಮತಿ ಪಡೆದ ನಂತರ, ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಚಾಲಕನಿಗೆ ಚಲನೆಯ ದಿಕ್ಕನ್ನು (ಯಾವ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿಸಬೇಕು) ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಚಾಲಕನು ವಿಮಾನವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಿತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಟರ್ಮಿನಲ್ ಗೇಟ್‌ನಿಂದ ದೂರಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಟ್ಯಾಕ್ಸಿವೇ (ವಿಮಾನಗಳು ರನ್‌ವೇಗೆ ಹೋಗಲು ಬಳಸುವ ಮಾರ್ಗ) ಕಡೆಗೆ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಅಥವಾ ಎಳೆಯುತ್ತಾನೆ.
ವಿಮಾನವು ಸರಿಯಾದ ಸ್ಥಾನ ತಲುಪಿದ ನಂತರ, ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್‌ನ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಕಡಿತ ಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪೈಲಟ್‌ಗಳು ಎಂಜಿನ್‌ಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿ, ಮುಂದೆ ಚಲಿಸಲು ಮತ್ತು ಟೇಕಾಫ್‌ ಗಾಗಿ ರನ್‌ವೇ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗಲು ಸಿದ್ಧರಾಗುತ್ತಾರೆ.