ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಯುವಜನತೆ: ನಾವು ಸಾಕಷ್ಟು ಸುರಕ್ಷಿತರಾಗಿದ್ದೇವೆಯೇ?

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ:ಸಂದೀಪ್ ಕುಂಬಾರ, ಸಲಹೆಗಾರರು, ವೈದ್ಯಕೀಯ ಗ್ಯಾಸ್ಟ್ರೋ ಎಂಟರಾಲಜಿಸ್ಟ್, ಹೆಪಟಾಲಜಿಸ್ಟ್ ಮತ್ತು ಥೆರಪೆಟಿಕ್ ಎಂಡೋಸ್ಕೋಪಿಸ್ಟ್, ಎಚ್‌ಸಿಜಿ ಸುಚಿರಾಯು ಆಸ್ಪತ್ರೆ, ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿ.

ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಚಲಿತದಲ್ಲಿರುವ ಇತರ ಸೋಂಕುಗಳ ಮುಂದೆ ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಚರ್ಚೆ ಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ, ಇದು ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಅತ್ಯಂತ ಗಂಭೀರ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆರೋಗ್ಯದ ಅಪಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಈ ರೋಗವು ಯಾವುದೇ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ತೋರಿಸದೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಯುವಕರಲ್ಲಿ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಹರಡುತ್ತಲೇ ಇದೆ. ಸುರಕ್ಷಿತ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮ ಕಾರಿ ಲಸಿಕೆ ಲಭ್ಯವಿದ್ದರೂ, ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿಹೋದ ಲಸಿಕೆ, ಜಾಗೃತಿಯ ಕೊರತೆ ಅಥವಾ ಅಪಾಯದ ಗ್ರಹಿಕೆಯ ಹಿನ್ನಡೆಯಿಂದಾಗಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಭಾಗವು ಈ ರೋಗಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಯಕೃತ್ತಿನ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಅಪಾಯವನ್ನುಂಟುಮಾಡುವ ಸೋಂಕಿನ ನಿರಂತರ ಹರಡುವಿಕೆ ಮುಂದುವರಿದಿದೆ.

ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಎಂಬುದು ಯಕೃತ್ತಿನ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಒಂದು ವೈರಲ್ ಸೋಂಕಾ ಗಿದ್ದು, ಇದು ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ವೈರಸ್‌ನಿಂದ (HBV) ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ತೀವ್ರ ಮತ್ತು ದೀರ್ಘ ಕಾಲದ ಕಾಯಿಲೆಗಳೆರಡಕ್ಕೂ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಸಮಸ್ಯೆಯು ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಲಿವರ್ ಫೈಬ್ರೋಸಿಸ್, ಸಿರೋಸಿಸ್ ಅಥವಾ ಯಕೃತ್ತಿನ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ರಕ್ತ, ಅಸುರಕ್ಷಿತ ಲೈಂಗಿಕ ಸಂಪರ್ಕ ಅಥವಾ ಹೆರಿಗೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತಾಯಿಯಿಂದ ಮಗುವಿಗೆ ಈ ಸೋಂಕು ಹರಡಬಹುದು.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: Health Tips: ಖಿನ್ನತೆ: ಗುರುತಿಸುವುದು ಹೇಗೆ?

ವಿಶ್ವ ಆರೋಗ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಯ (WHO) ಅಂದಾಜಿನ ಪ್ರಕಾರ, ಭಾರತೀಯ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಸುಮಾರು 3-4% ಜನರು ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಸೋಂಕಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರಿಗೆ ತಮಗೆ ಸೋಂಕು ತಗುಲಿದೆ ಎಂಬ ಅರಿವೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಸೋಂಕು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಯಾವುದೇ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ತೋರಿಸದೆ, ಯಕೃತ್ತಿಗೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಹಾನಿಯಾದ ನಂತರವೇ ಪತ್ತೆಯಾ ಗುತ್ತದೆ. ಯುವಕರಲ್ಲಿ ಈ ರೋಗನಿರ್ಣಯದಲ್ಲಿನ ಈ ವಿಳಂಬವು ಅವರ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಹುದು.

2002ರಿಂದ ಭಾರತದ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಲಸಿಕಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ (Universal Immunisation Programme) ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಲಸಿಕೆಯನ್ನು ಸೇರಿಸಲಾಗಿದ್ದರೂ, ಅದರ ಅನುಷ್ಠಾನದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಅಂತರಗಳು ಮುಂದುವರೆದಿವೆ. ಈ ಅವಧಿಗಿಂತ ಮೊದಲು ಜನಿಸಿದವರು ಅಥವಾ ಸೀಮಿತ ಆರೋಗ್ಯ ಸೌಲಭ್ಯಗಳಿರುವ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿರುವವರು ಲಸಿಕೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿರಬಹುದು. ಜೊತೆಗೆ, ಶಿಶುಗಳಾಗಿದ್ದಾಗ ಲಸಿಕೆ ಹಾಕಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ಹದಿಹರೆಯದವರಿಗೆ ಅಥವಾ ಯುವ ವಯಸ್ಕರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ನಿಯಮಿತ 'ಕ್ಯಾಚ್-ಅಪ್' (ತಪ್ಪಿಹೋದ ಲಸಿಕೆಗಳನ್ನು ನೀಡುವ) ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳ ಕೊರತೆಯಿದೆ. ಯುವಕರು ಹಾಸ್ಟೆಲ್‌ಗಳಂತಹ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ವಾಸಿಸುವಾಗ ಅಥವಾ ಲೈಂಗಿಕವಾಗಿ ಸಕ್ರಿಯರಾಗಿದ್ದಾಗ, ಲಸಿಕೆಯ ರಕ್ಷಣೆಯು ಅಪೂರ್ಣವಾ ಗಿದ್ದರೆ ಅಪಾಯಗಳು ಮತ್ತಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತವೆ.

ಈ ರೋಗದ ಬಗ್ಗೆ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಕೊರತೆಯಿಂದಾಗಿ ಈ ಸವಾಲು ಮತ್ತಷ್ಟು ಜಟಿಲವಾಗಿದೆ. ಅನೇಕರು ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಅನ್ನು ಕೇವಲ ಕಲುಷಿತ ಆಹಾರ ಅಥವಾ ನೀರಿನಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅದು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಎ ಮತ್ತು ಇ ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ರಕ್ತದಿಂದ ಹರಡುವ ಸೋಂಕು. ರೇಜರ್‌ಗಳು, ಹಲ್ಲಿನ ಉಪಕರಣಗಳು, ಹಚ್ಚೆ ಹಾಕುವ ಸೂಜಿಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಥವಾ ಅನಿಯಂತ್ರಿತ (unregulated) ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು ಕೂಡ ಸೋಂಕು ಹರಡಲು ಸಂಭಾವ್ಯ ಮಾರ್ಗಗಳಾಗಬಹುದು. ಲೈಂಗಿಕವಾಗಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿರುವ ಯುವಕರು, ಕಾಂಡೋಮ್ ಬಳಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಅನೇಕ ಸಂಗಾತಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಲೈಂಗಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದರೆ ಈ ಸೋಂಕಿಗೆ ತುತ್ತಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಯಕೃತ್ತಿನ (ಲಿವರ್) ಕಾಯಿಲೆಗಳ ಹೊರೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಯುವಕರಲ್ಲಿ ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಯನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸುವುದು ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ಪರಿಣಾಮಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಹದಿಹರೆಯದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಆರಂಭಿಕ ಯೌವನದಲ್ಲಿ ಬರುವ ದೀರ್ಘ ಕಾಲದ ಸೋಂಕು, ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಯಕೃತ್ತನ್ನು ಹಾನಿಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಆಯಾಸ, ಕಾಮಾಲೆ (jaundice) ಅಥವಾ ಹೊಟ್ಟೆ ಊದಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಯಕೃತ್ತು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಹಾನಿಗೊಳಗಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಲಭ್ಯವಿದ್ದರೂ, ಅನೇಕರಿಗೆ ಇದು ಜೀವನಪರ್ಯಂತ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳಿರುವ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯ ಖಾತರಿಯೂ ಇಲ್ಲ.

ಇಲ್ಲಿ ಸಕಾಲಿಕ ರೋಗನಿರ್ಣಯವು ಪ್ರಮುಖವಾಗಿದೆ. ಒಂದು ಸರಳ ರಕ್ತ ಪರೀಕ್ಷೆಯು HBV ಸೋಂಕನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಹುದು ಅಥವಾ ರೋಗನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ತಮ್ಮ ವ್ಯಾಕ್ಸಿನೇಷನ್ ಇತಿಹಾಸದ ಬಗ್ಗೆ ಖಚಿತವಿಲ್ಲದ ಯುವಕರು ಸಿರೊಲಾಜಿಕಲ್ ಸ್ಕ್ರೀನಿಂಗ್ (ರಕ್ತದ ಸೀರಮ್ ಪರೀಕ್ಷೆ) ನಿಂದ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯಬಹುದು ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯವಿದ್ದರೆ, ನಂತರ ಮೂರು-ಡೋಸ್ ಲಸಿಕೆ ಸರಣಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಈ ಲಸಿಕೆಯು ಸೋಂಕನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವಲ್ಲಿ 95% ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಇಪ್ಪತ್ತರ ಮತ್ತು ಮೂವತ್ತರ ವಯಸ್ಸಿನವರು ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಗೆ ತಾವು ತುತ್ತಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಡಿಮೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಆರೋಗ್ಯ ರಕ್ಷಣೆಯು (Preventive healthcare) ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಗಣ್ಯ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಇದೇ ಅವಧಿಯು ರಕ್ಷಣೆ ಪಡೆಯಲು ಅತ್ಯಂತ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಸಮಯವಾಗಿದೆ. ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಕುರಿತ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆರೋಗ್ಯದ ಸಂದೇಶಗಳು ಕೇವಲ ಬಾಲ್ಯದ ಲಸಿಕೆಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗದೆ, ಯುವಕರನ್ನು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕಾಲೇಜುಗಳು, ವೃತ್ತಿಪರ ತರಬೇತಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗದ ಆರಂಭಿಕ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿರುವವರನ್ನು ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು, ನಾವು ಅಪಾಯದ ಚರ್ಚಿಸುವ ರೀತಿಯೇ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗಬೇಕಿದೆ. ಯಕೃತ್ತಿನ (ಲಿವರ್) ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವರೆಗೆ ಕಾಯುವ ಬದಲು, ಆರಂಭಿಕ ಜಾಗೃತಿ, ಸ್ವಯಂಪ್ರೇರಿತ ತಪಾಸಣೆ (voluntary screening) ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಲಸಿಕೆ(proactive vaccination) ಕಡೆಗೆ ಗಮನ ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕು. ಈ ಕ್ರಮಗಳು ವೈದ್ಯಕೀಯವಾಗಿ ಸೂಕ್ತ ಮತ್ತು ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ತೊಡಕುಗಳನ್ನು ತಡೆಯುವ ವೆಚ್ಚ-ಪರಿಣಾಮ ಕಾರಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಕ್ರಮಗಳಾಗಿವೆ.

ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿ, ಸಂಬಂಧಗಳು ಮತ್ತು ಡಿಜಿಟಲ್ ಭದ್ರತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ದಿನನಿತ್ಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ವಹಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುವ ಇಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ, ತಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯದ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಕೂಡ ಪ್ರಮುಖ ಇಂದು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಒಂದು ಸರಳ ಲಸಿಕೆಯು, ನಾಳಿನ ದಶಕಗಳ ಯಕೃತ್ತಿನ (ಲಿವರ್) ಆರೋಗ್ಯ ಕಾಪಾಡಬಲ್ಲದು. ಭಾರತೀಯ ಯುವಕರಿಗೆ, ಈ ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಹಿತಿಯಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭ ವಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅದರ ಮೇಲೆ ಕಾರ್ಯಪ್ರವೃತ್ತರಾಗುವ ನಿರ್ಧಾರದಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತದೆ.