ಸ್ಕ್ಯಾನಿಂಗ್ ರಿಪೋರ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ 'ಗೆಡ್ಡೆ' ಎಂದಿದೆಯೇ? ಆತಂಕ ಬೇಡ; ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಬೇಕಿಲ್ಲ!

ಡಾ.ಮಿಲಿಂದ್ ಶೆಟ್ಟಿ, (ಹಿರಿಯ ವಿಕಿರಣ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ತಜ್ಞರು, ಎಚ್‌ಸಿಜಿ ಎನ್‌ಎಂಆರ್ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಸೆಂಟರ್, ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿ)

ಒಂದೇ ಒಂದು ಸ್ಕ್ಯಾನಿಂಗ್ ವರದಿ ಇಡೀ ಕುಟುಂಬದ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನೇ ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲದು. ವರದಿಯಲ್ಲಿ 'ಗೆಡ್ಡೆ' (Tumour) ಎಂಬ ಪದ ಕಂಡಾಕ್ಷಣ, ರೋಗಿಯ ಆರೈಕೆದಾರರು ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬಸ್ಥರು ದಿಕ್ಕು ತೋಚದಂತಾಗುತ್ತಾರೆ. "ಈ ಗೆಡ್ಡೆ ಪ್ರಾಣಾಪಾಯಕಾರಿಯೇ? ಇದರರ್ಥ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಎಂದೇ? ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯೊಂದೇ ಇದಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರವೇ?" ಎಂಬ ಉತ್ತರ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಹತ್ತಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಅವರನ್ನು ಕಾಡಲಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ. ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ಈ ಭಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಕೇವಲ 'ಗೆಡ್ಡೆ' ಎಂಬ ಪದವಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಇರುವ ಅರಿವಿನ ಕೊರತೆ ಮತ್ತು ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ.

ಆದರೆ, ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ಆಶಾದಾಯಕ ವಿಷಯವಿದೆ: ಎಲ್ಲಾ ಗೆಡ್ಡೆಗಳೂ ಒಂದೇ ರೀತಿ ವರ್ತಿಸುವು ದಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಗೆಡ್ಡೆಗಳು ವರ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಸುಮ್ಮನೆ, ಹಾನಿಕಾರಕವಲ್ಲದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತವೆ. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ, ದೇಹದ ಅಂಗಾಂಗಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆ ನೀಡುತ್ತಾ ತುರ್ತು ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಬಯಸುತ್ತವೆ. ಈ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ರೋಗಿಗೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಅಸಲಿಗೆ 'ಗೆಡ್ಡೆ' (Tumour) ಎಂದರೇನು?

ಸರಳವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಗೆಡ್ಡೆ ಎಂದರೆ ಜೀವಕೋಶಗಳ ಅಸಹಜ ಬೆಳವಣಿಗೆ. ನಮ್ಮ ದೇಹದ ಜೀವಕೋಶಗಳು ಒಂದು ಶಿಸ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತವೆ. ಆದರೆ, ಕೆಲವು ಜೀವಕೋಶ ಗಳು ದೇಹದ ನಿಯಂತ್ರಣ ಮೀರಿ, ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿ ವಿಭಜನೆಯಾಗುತ್ತಾ ಹೋದಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಸಹಜವಾದ ಗಂಟು ಅಥವಾ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನೇ ನಾವು ಗೆಡ್ಡೆ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: Health Tips: ಮೊಟ್ಟೆಗಳ ಸೇವನೆ ಮಿತವಾಗಿದ್ದರೆ ಸುರಕ್ಷಿತ; ತಜ್ಞರ ಕಿವಿಮಾತು ಇಲ್ಲಿದೆ

ವೈದ್ಯಕೀಯವಾಗಿ ಇವುಗಳನ್ನು ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ವಿಧಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಬಹುದು:

1. ಬಿನೈನ್ (Benign): ಇವು ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ರಹಿತ ಗೆಡ್ಡೆಗಳು. ಇವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಹುಟ್ಟಿದ ಜಾಗದಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತವೆಯೇ ಹೊರತು ದೇಹದ ಬೇರೆ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ಹರಡುವುದಿಲ್ಲ.
2. ಮ್ಯಾಲಿಗ್ನೆಂಟ್ (Malignant): ಇವು ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಕಾರಕ ಗೆಡ್ಡೆಗಳು. ಇವು ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ, ಪಕ್ಕದ ಅಂಗಾಂಶಗಳ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ರಕ್ತ ಅಥವಾ ದುಗ್ಧರಸ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ (Lymphatic System) ಮೂಲಕ ದೇಹದ ಇತರ ಅಂಗಗಳಿಗೂ ಹಬ್ಬಬಲ್ಲವು.

ಭಾರತೀಯ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮೀಕ್ಷೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಎರಡು ವಿಧಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸದ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದಿರುವುದೇ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ವಿಳಂಬವಾಗಲು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣ ವಾಗಿದೆ.

ಬಿನೈನ್ ಗೆಡ್ಡೆಗಳು: 'ಕಾದು ನೋಡುವ' ತಂತ್ರವೇ ಸಾಕು!

ದೇಹದಲ್ಲಿ ಗೆಡ್ಡೆ ಇದೆ ಎಂದಾಕ್ಷಣ ಅದು ಕಾಯಿಲೆ ಎಂದು ಅರ್ಥವಲ್ಲ. ಎಷ್ಟೋ ಗೆಡ್ಡೆಗಳು ಯಾವುದೇ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ತೋರಿಸದೆ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಇರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯ ಆರೋಗ್ಯ ತಪಾಸಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಪತ್ತೆಯಾಗುತ್ತವೆ. ಲಿಪೊಮಾ (ಚರ್ಮದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವ ಕೊಬ್ಬಿನ ಗಂಟು), ಫೈಬ್ರಾಯ್ಡ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಥೈರಾಯ್ಡ್ ಗಂಟುಗಳು ಇದಕ್ಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಉದಾಹರಣೆಗಳು. ಇವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರಾಣಕ್ಕೆ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಲ್ಲ.

ನೋವು, ಅಂಗಗಳ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ಅಥವಾ ದೈನಂದಿನ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆ ನೀಡದ ಇಂತಹ ಗೆಡ್ಡೆಗಳಿಗೆ ವೈದ್ಯರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ "ಕಾದು ನೋಡುವ" (Watchful Waiting) ವಿಧಾನವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅಂದರೆ, ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಸ್ಕ್ಯಾನ್ ಅಥವಾ ತಪಾಸಣೆ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಗೆಡ್ಡೆ ಸ್ಥಿರವಾಗಿದೆಯೇ ಎಂದು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆಯೇ ಹೊರತು, ಅನಗತ್ಯವಾಗಿ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.

ಹಾಗಾದರೆ, ಬಿನೈನ್ ಗೆಡ್ಡೆಗಳಿಗೆ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಯಾವಾಗ ಬೇಕು?

* ಗೆಡ್ಡೆ ಅಂಗಾಂಗದ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ.

* ವಿಪರೀತ ನೋವು ಅಥವಾ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆ ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ.

* ದೇಹದ ಚಲನೆಗೆ ತೊಂದರೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅಥವಾ ಸೌಂದರ್ಯಕ್ಕೆ ಧಕ್ಕೆ ತರುತ್ತಿದ್ದರೆ.

* ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಬಿನೈನ್ ಹೌದೋ, ಅಲ್ಲವೋ ಎಂಬ ಸಂಶಯವಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ.

ಈ ವಿಧಾನವು ಅನಗತ್ಯ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬದವರಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿ ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಮ್ಯಾಲಿಗ್ನೆಂಟ್ ಗೆಡ್ಡೆಗಳು: ಏಕೆ ಬೇಕು ತುರ್ತು ಚಿಕಿತ್ಸೆ?

ಮ್ಯಾಲಿಗ್ನೆಂಟ್ ಗೆಡ್ಡೆಗಳು ಹಾಗಲ್ಲ; ಇವು ದೇಹದ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಗಗಳಿಗೆ ಹಾನಿ ಮಾಡುವ ಮತ್ತು ಹರಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಭಾರತದ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ದಾಖಲೆಗಳ (Cancer Registries) ಪ್ರಕಾರ, ಸುಧಾರಿತ ತಪಾಸಣೆ ಮತ್ತು ಜಾಗೃತಿಯಿಂದಾಗಿ ಈಗ ಆರಂಭಿಕ ಹಂತದಲ್ಲೇ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಪತ್ತೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ, ಕಿಮೊಥೆರಪಿ, ರೇಡಿಯೇಶನ್ ಅಥವಾ ಟಾರ್ಗೆಟೆಡ್ ಥೆರಪಿಗಳ ಮೂಲಕ ಆರಂಭದಲ್ಲೇ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಿದರೆ ರೋಗಿ ಗುಣಮುಖರಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚು.

ಆರಂಭಿಕ ಹಂತದ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಆಧುನಿಕ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯು ಹೆಚ್ಚು 'ಪರ್ಸನಲೈಸ್ಡ್' (Personalised) ಆಗಿದೆ. ಜೀನೋ ಮಿಕ್ ಟೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಮತ್ತು ನಿಖರ ಔಷಧ ಪದ್ಧತಿಯಿಂದಾಗಿ (Precision Medicine) ಪ್ರತಿ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ಗೂ ದೊಡ್ಡ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯೇ ಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಗೆಡ್ಡೆಗಳನ್ನು ಔಷಧಿಗಳ ಮೂಲಕವೇ ಕುಗ್ಗಿಸ ಬಹುದು ಅಥವಾ ನಿಯಂತ್ರಿಸಬಹುದು.

ವೈದ್ಯರು ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ?

ಗೆಡ್ಡೆಗೆ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಬೇಕೇ ಅಥವಾ ಬೇಡವೇ ಎಂಬುದು ಕೇವಲ ಅದರ ಹೆಸರಿನ ಮೇಲಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಈ ಕೆಳಗಿನ ಅಂಶಗಳ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಧಾರವಾಗುತ್ತದೆ:

* ಗೆಡ್ಡೆಯ ವಿಧ: ಬಿನೈನ್ ಅಥವಾ ಮ್ಯಾಲಿಗ್ನೆಂಟ್?

* ಗಾತ್ರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳ: ಗೆಡ್ಡೆ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಗಗಳ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ಹೇರುತ್ತಿದೆಯೇ?

* ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ವೇಗ: ಅದು ಸ್ಥಿರವಾಗಿದೆಯೇ, ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆಯೇ ಅಥವಾ ವೇಗವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದೆಯೇ?

* ಲಕ್ಷಣಗಳು: ನೋವು, ರಕ್ತಸ್ರಾವ, ನುಂಗಲು ತೊಂದರೆ, ಉಸಿರಾಟದ ಸಮಸ್ಯೆ ಅಥವಾ ನರವ್ಯೂಹದ ಬದಲಾವಣೆಗಳು.

* ಅಂಗಾಂಗಗಳ ಮೇಲಿನ ಪರಿಣಾಮ: ಅದು ಸಹಜ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಅಡ್ಡಿ ಮಾಡುತ್ತಿದೆಯೇ?

* ರೋಗಿಯ ವಯಸ್ಸು ಮತ್ತು ಒಟ್ಟಾರೆ ಆರೋಗ್ಯ.

ಈ ಸಮಗ್ರ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನವು ರೋಗಿಗೆ 'ಒಂದೇ ಅಳತೆಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ' (One-size-fits-all) ನೀಡುವ ಬದಲು, ಅವರ ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಸಿಗುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ಕುಟುಂಬದವರು ಮತ್ತು ಆರೈಕೆದಾರರಿಗೆ ಕಿವಿಮಾತು

ರೋಗಿಯ ಆರೈಕೆದಾರರಿಗೆ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯೇ ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲು. ಸರಿಯಾದ ಮಾಹಿತಿಯು ಈ ಹಾದಿಯನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿಸಬಹುದು. ಈ ಕೆಳಗಿನ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಸದಾ ನೆನಪಿಡಿ:

* ಗೆಡ್ಡೆ ಎಂದಾಕ್ಷಣ ಅದು ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಅಲ್ಲ.

* ಬಿನೈನ್ ಗೆಡ್ಡೆಗಳಿಗೆ ಕೇವಲ ನಿಗಾ ಇಟ್ಟರೆ ಸಾಕು.

* ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಗೆಡ್ಡೆಯಾಗಿದ್ದರೆ, ಆರಂಭಿಕ ಹಂತದ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮತ್ತು ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯ.

* ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಗುರಿ ಕೇವಲ ರೋಗವನ್ನು ತೆಗೆಯುವುದಲ್ಲ, ರೋಗಿಯ ಜೀವನಮಟ್ಟವನ್ನು (Quality of Life) ಕಾಪಾಡುವುದು.

* ಅಗತ್ಯವಿದ್ದರೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ತಜ್ಞರ ಸಲಹೆ (Second Opinion) ಪಡೆಯುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು.

ಭಾರತದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಆರೋಗ್ಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಕೂಡ ಅಸಹಜ ಗಂಟುಗಳು, ವಿವರಿಸಲಾಗದ ನೋವು, ಸುಸ್ತು ಅಥವಾ ದೇಹದ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಕಂಡ ಕೂಡಲೇ ವೈದ್ಯರನ್ನು ಕಾಣುವಂತೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತಿವೆ. ಈ ಜಾಗರೂಕತೆ ಜೀವ ಉಳಿಸುವಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ.

ಅಂತಿಮ ಮಾತು: ಭಯ ಬೇಡ, ಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಇರಲಿ

ದೇಹದಲ್ಲಿ ಗೆಡ್ಡೆ ಇದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಾಗ ಆತಂಕ ಸಹಜ, ಆದರೆ ಪ್ಯಾನಿಕ್ ಆಗುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಬಿನೈನ್ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಲಿಗ್ನೆಂಟ್ ಗೆಡ್ಡೆಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮುಖ್ಯ.

ಸಂದೇಶ ಸರಳವಾಗಿದೆ: "ಎಲ್ಲಾ ಗೆಡ್ಡೆಗಳಿಗೂ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಬೇಕಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಗೆಡ್ಡೆಗಳಿಗೂ ಸರಿಯಾದ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ (Evaluation) ಖಂಡಿತ ಬೇಕು."

ಆರಂಭಿಕ ತಪಾಸಣೆ, ಸರಿಯಾದ ರೋಗನಿರ್ಣಯ ಮತ್ತು ಸೂಕ್ತ ಚಿಕಿತ್ಸಾ ಯೋಜನೆಯು ರೋಗಿಗೆ ಚೇತರಿಕೆಯ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅವಕಾಶವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಸರಿಯಾದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಸಿಕ್ಕರೆ, ಆರಂಭ ದಲ್ಲಿ ಭಯ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ರೋಗನಿರ್ಣಯವು ಮುಂದೆ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದ ನಿರ್ಧಾರಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕಿಗೆ ದಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.