columnist
info11@vishwavani.news
ಕರಾವಳಿಯ ಕುಮಟಾ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಮೂರೂರಿನವರು. ಇವರದು ಯಕ್ಷಗಾನ ಕುಟುಂಬ. ಇವರ ಅಜ್ಜ ದೇವರು ಹೆಗಡೆಯವರು ಜನಪ್ರಿಯ ಯಕ್ಷಗಾನ ಕಲಾವಿದರು. ತಂದೆ ಕನ್ನಡದ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ, ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರಾಗಿ ನಿವೃತ್ತರಾದವರು. ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಕಲೆಯ ವಾತಾವರಣದ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದದ್ದು ಇವರ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆ. ಕುಮಟಾ ಮತ್ತು ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ನಡೆಯಿತು. ಓದಿದ್ದು ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್, ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಾಗಿ ಯಕ್ಷಗಾನವನ್ನು ಕಲಿತು ಕೆಲವು ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾದವರು. ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕಾದ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ದೇಶಕ. ದಶಕದಿಂದ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ವಾಸ. ಶಿಕಾಗೋದ ಬೋಲಿಂಗ್ ಬ್ರೂಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೆಂಡತಿ ಮೇಘಾ ಮತ್ತು ಮಗಳು ಮೈನಾ ಜೊತೆ ಬದುಕು. ಇದಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕಾದ ಉರುಗೈ, ಚಿಲಿ, ಅರ್ಜೆಂಟೀನಾ, ಬ್ರೆಜಿಲ್ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲ ಕಾಲ ವಾಸ. ಹತ್ತಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ದೇಶ ನೋಡಿದ, ತಿರುಗಾಡಿದ ಅನುಭವ. ಕಳೆದ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದಿಂದ ವಿಶ್ವವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಅಂಕಣಕಾರರಾಗಿ ಸಕ್ರಿಯ. ಓದು, ಬರವಣಿಗೆ, ಫೋಟೋಗ್ರಾಫಿ, ಪ್ರವಾಸ, ಕ್ರಿಕೆಟ್, ವಾಲಿಬಾಲ್ ಹವ್ಯಾಸಗಳು.
ಬ್ಲಿಟ್ಜ್ ಟ್ಯಾಬ್ಲಾಯ್ಡ್ ಇದಕ್ಕೆ ತನ್ನದೇ ಹೊಸತೊಂದು ನಿರೂಪಣೆ ನೀಡಿತು. ನಾನಾವತಿ ಶ್ರೀರಾಮ ಚಂದ್ರ, ಸಿಲ್ವಿಯಾ ಸೀತೆ. ಅಹುಜಾ ಮೋಸದಿಂದ ಸಿಲ್ವಿಯಾನನ್ನು ವಶೀಕರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಕಿಸೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವತ್ತೂ ಒಂದು ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಪುಡಿ ಇರುತ್ತಿತ್ತು ಇತ್ಯಾದಿ. ಈ ಕೇಸಿನ ವಿವರ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇಂದಿನ ಕನ್ನಡ ಟಿವಿ ವಾಹಿನಿಗಳು ಯಾವ ಲೆಕ್ಕವೂ ಅಲ್ಲ - ಅಷ್ಟು ಸಂಚಲನ ವನ್ನು ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಮೂಡಿಸಿದ್ದವು.
ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಿಂತಿರುವುದೇ ನಂಬಿಕೆಯ ಮೇಲೆ. ನಂಬಿಕೆಯ ಜತೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅಲುಗಾಡಿದ್ದು ಈ ಕಾರಣಕ್ಕೆ. ಆಗ ನನಗೆ ‘ಇಂಥದ್ದೊಂದು ಘಟನೆ ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿ ನಡೆದದ್ದಾಗಿದ್ದರೆ ಅವನು ದೇಶ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ’ ಎಂದೆಲ್ಲ ಹೋಲಿಸಿ ಬೇಸರವೆನಿಸಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ಇಂಥದ್ದನ್ನೇ ಹೋಲುವ ಕೆಲವು ಘಟನೆಗಳು ಇಲ್ಲಿಯೂ ನಡೆದಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ದೇಶ ಬಿಟ್ಟು ಓಡಿಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗ ಲಿಲ್ಲ.
ಇನ್ನೊಂದು ಓದುಗರ ವರ್ಗವಿದೆ. ಅವರಿಂದ ಇ-ಮೇಲ್ ಬಂದಿದೆ ಎಂದರೆ ನಾನು ಆ ವಾರದ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂದು ‘ತಪ್ಪ’ನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ಎಂದೇ ಅರ್ಥ. ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಇ-ಮೇಲ್ ಮಾಡುವವರು ಅವರು. ನನ್ನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅವರ, ಅಂಥ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಅತ್ಯಮೂಲ್ಯ. ಅದು ಅತ್ಯವಶ್ಯಕತೆ. ಕೆಲ ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ‘ಜಪಾನ್ ಕರ್ನಾಟಕದ ದುಪ್ಪಟ್ಟು ದೊಡ್ಡದು’ ಎಂದು ಬರೆಯು ವಾಗ ವಾಕ್ಯ ತದ್ವಿರುದ್ಧವಾಗಿತ್ತು.
ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್, ಮಣ್ಣು ಮಸಿ ರೋಗಗಳು ಬರುವಂತೆ. ಅಸಹಜ ಸಾವು ಪ್ರಾಣಿ ಸಸ್ಯಗಳೆರಡ ರಲ್ಲೂ ಇದೆ. ಆದರೆ ಸಸ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಜ ಸಾವು ಹೇಗೆ? ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲಿ ಸಹಜ ಸಾವು ಎಂದರೆ ಯಾವು ದೋ ಒಂದು ಅಥವಾ ಕೆಲವು ಅಂಗಗಳು ಇನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕೈ ಎತ್ತುವುದು. ಸಸ್ಯಗಳಲ್ಲಿ? ಅವಕ್ಕೆ ಹೃದಯವೂ ಇಲ್ಲ, ಕಿಡ್ನಿ, ಲಿವರ್‌ಗಳೂ ಇಲ್ಲ.
ಮನೆಯನ್ನು ತಲುಪಿ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡಾಗ ‘ಮನೆಗೆ ಬಂದು ತಲುಪಿದೆವು’ ಎಂಬ ಆ ಭಾವ ವಿದೆಯಲ್ಲ, ಅದು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ. ಎಲ್ಲಿಗೇ ಹೋಗಲಿ, ನಾವು ಮನೆಯವರಿಗಿಂತ ಮನೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ‘ಮಿಸ್’ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಮನೆಯ ವಿರಹಬಾಧೆಯೇ ಜಾಸ್ತಿ. ನಾನು ಭಾರತದ ನಾಲ್ಕಾರು ಮೆಟ್ರೋಪಾಲಿಟನ್ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ, ಕುಮಟಾದ ಮೂರೂರು, ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ, ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕದ ಉರುಗ್ವೆ, ಅರ್ಜೆಂಟೀನಾ, ಚಿಲಿ, ಉತ್ತರ ಅಮೆರಿಕದ ನಾಲ್ಕಾರು ಊರು ಇಲ್ಲ ವಾಸವಾಗಿದ್ದೆ.
ಇಂದಿನದು ಒತ್ತಡದ ಬದುಕು ನಿಜ, ಆದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿಯೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕಲ್ಪಿಸಿ ಹೇಳುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಯಾವುದೇ ಉದ್ಯೋಗವಿರಲಿ, ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡಿರಲಿ- ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡ ಒಂದು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಂತ ಎಲ್ಲರ ಬದುಕಿನ ಒತ್ತಡಗಳೂ ಮಕ್ಕಳ ಜತೆ ವ್ಯವಹರಿಸುವ ರೀತಿಯನ್ನೇ ಬದಲಾಯಿಸುವ ಮಟ್ಟಿಗಿರುವುದಿಲ್ಲ
ನಮಗೆ ಧರಿಸಲು ಲ್ಯಾಬ್ ಕೋಟ್, ಶೂಗಳಿಗೆ ಹೊರವಸ್ತ್ರ, ತಲೆಗೆ ಟೊಪ್ಪಿ, ಇತ್ಯಾದಿ. ಕಣ್ಣುಗಳೆರಡು ಬಿಟ್ಟು ಬಾಕಿ ಎಲ್ಲವೂ ‘ಮುಚ್ಕೊಂಡ್’ ಇರಬೇಕು ಎಂಬುದೇ ಅಲ್ಲಿನ ಮೊದಲ ಆದೇಶ. ಪ್ರಯೋಗ ವನ್ನು ನೋಡಲು ಹೋದವರಿಗೆ ಕೆಲವು ನಿಬಂಧನೆಗಳಿದ್ದವು. ಅಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಾಣಿಯನ್ನು ಮುಟ್ಟುವಂತಿ ಲ್ಲ ಅಥವಾ ಪ್ರಯೋಗ ನಡೆಯುವಾಗ ಚೆಚ್ಚರ ಅಲುಗಾಡುವಂತಿಲ್ಲ, ಮಾತನಾಡುವಂತಿಲ್ಲ.
ಭೂಮಿಯ ಸಮುದ್ರದ ಒಳಗಿನ ನೆಲವನ್ನು ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡಿ, ಆಲ ಅಗಲ ತಿಳಿದಾಗಿದೆ. ಅಣು ವನ್ನು ವಿಭಜಿಸಿ ನೋಡಿ ಆಗಿದೆ. ಚಂದ್ರನ ಮೇಲೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಾಗಿದೆ, ಆ ಬಗ್ಗೆ ಅನುಮಾನವೂ ಇದೆ. ಜೀವತಂತು ಡಿಎನ್‌ಎ ರಚನೆಯನ್ನು ತಿಳಿದಾಗಿದೆ. ಇಂಟರ್ನೆಟ್, ಮೊಬೈಲ್, ಸ್ಯಾಟಲೈಟ್, ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ.. ಹೀಗೆ ಪಟ್ಟಿಯೇ ಉದ್ದ. ಹಾಗಾದರೆ ನಮಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ತಿಳಿದಿದೆಯೇ? ಕೆಲ ವೊಂದಿಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ, ದ್ವಂದ್ವವಿಲ್ಲದೆ ವಿವರಿಸಲು ವಿಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಇಂದಿಗೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಲ್ಲ. ಇಂದಿಗೂ ಅವು ಬಗೆಹರಿಯದ ರಹಸ್ಯಗಳು.
ವಯಸ್ಸು ಎಂಬತ್ತು-ತೊಂಬತ್ತು ದಾಟಿದರೂ ರಾಜಕೀಯ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ. ಅಧಿಕಾರ- ಇನ್ನೂ ಬೇಕು. ತಾನು ಹೇಳಿದ್ದು- ಇನ್ನೂ ನಡೆಯಬೇಕು. ಜನರು ಜೈಕಾರ ಹಾಕುತ್ತಿರಬೇಕು. ತನ್ನ ಮುಂದಿನ ತಲೆಮಾರು ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾಗಬೇಕು. ಥೋ, ಇವರದು ಆಸ್ತಿಯಷ್ಟೇ ಆಸೆಯೂ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಜನ್ಮಕ್ಕಾಗುವಷ್ಟು! ತೃಪ್ತಿ-ಮುಕ್ತಾಯ-ನಿವೃತ್ತಿ ಎಂಬುದು ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ.
ದಿನಗಳೆದಂತೆ ಜನರು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ದರ್ಶಕರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಟಿವಿಯ ಮುಂದೆ 3-4 ತಾಸು, ಜತೆಯಲ್ಲಿ ಸೋಷಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ತಾಸು. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಫೋನ್ ಉಳ್ಳವರು ಸರಾಸರಿ 5 ತಾಸು ಪ್ರತಿದಿನ ಮೊಬೈಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮೊಬೈಲ್ ಅಥವಾ ಟಿವಿ ದೃಶ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ- ಅದರೊಳಗಿರುವವರು ದೃಶ್ಯರು- ಹೊರಗಿರುವವರು ದರ್ಶಕರು. ದರ್ಶಕರ ಸಂಖ್ಯೆ ಅತ್ಯಧಿಕ. ದರ್ಶಕನಿಗೆ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಐಡೆಂಟಿಟಿ- ಗುರುತು ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ನನಗೋ, ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಕಂಡಕೂಡಲೇ ಒಮ್ಮೆ ಮುಟ್ಟಿ, ಎರಡು ಹಾಳೆ ತಿರುವಿಸಬೇಕು, ಆಗಲೇ ಸಮಾಧಾನ. ಆಗೆಲ್ಲ ಧೂಳ್ಪದರಗಳು ಕೈಗೆ ತಾಕುತ್ತಿದ್ದವು. ಒಳಕ್ಕೆ ಹಾಳೆ ತೆಗೆದರೆ ಪ್ರಿಂಟಿಂಗ್ ಪ್ರೆಸ್‌ನ ಪರಿಮಳ ಆರಿಹೋಗಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಕೆಲವರ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಪುಸ್ತಕ ನೋಡಲು ನಿಂತರೆ ಅವರೂ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಯೇ ಬಂದು ನಿಲ್ಲೋರು.
ಮರುಜನ್ಮವನ್ನು ಭಾರತೀಯರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಬಹುತೇಕ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯವರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನು ಕೆಲವರಿಗೆ ‘ಇದ್ದರೂ ಇರಬಹುದು’. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ-ಆಗೀಗ ಎಳೆಯ ಪ್ರಾಯದ ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿಯರು ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದ್ದೆಲ್ಲ ಹೇಳಿ ಬೆರಗುಮೂಡಿಸುವುದಿದೆ. ‘ನಾನು ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಯಾಗಿದ್ದೆ, ಹೀಗೆ ಸತ್ತೆ’ ಎಂಬ ಪ್ರಸಂಗಗಳು ಭಾರತದಲ್ಲಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಅಮೆರಿಕ, ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿಯೂ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ
ಕ್ರಿಸ್ ರಾಕ್’ ಎಂಬ ಕಾಮೆಡಿಯನ್ (ಹಾಸ್ಯಗಾರ) ಆ ವರ್ಷದ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ (ಆಸ್ಕರ್) ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ವನ್ನು ನಡೆಸಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ. ವೇದಿಕೆಯ ಎದುರಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೆ ನಾಮನಿರ್ದೇಶಿತರಾದ ನಟನಟಿಯರೆಲ್ಲ ಕೂತಿದ್ದರು. ಕ್ರಿಸ್ ಮಾತಿನ ಮಧ್ಯೆ ಅವರಿವರ ಮೇಲೆ ತಮಾಷೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಎದುರಿಗೆ ಆ ವರ್ಷದ ಆಸ್ಕರ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯ ಸಂಭವನೀಯರ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ‘ವಿಲ್ ಸ್ಮಿತ್’ ಕೂಡ ಕೂತಿದ್ದ.
ಒಂದಂತೂ ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯ- ಯಾವುದೇ ದೇಶವಿರಲಿ, ನೆಲವಿರಲಿ, ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿರಲಿ, ಅಲ್ಲಿನ ಜೈಲಿನ ಒಳಗಿರುವ ಕ್ರಿಮಿನಲ್‌ಗಳಿಗಿಂತ ಹೊರಗಿರುವವರ ಸಂಖ್ಯೆಯೇ ಜಾಸ್ತಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಕಾಶ್ಮೀರದ ಉಗ್ರಗಾಮಿ ಗಳ ಮಟ್ಟಿಗೂ ಇದೇ ವಾಕ್ಯ ಲಾಗುವಾಗುತ್ತದೆ. ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಲಾಗದ ಉಗ್ರಗಾ ಮಿಗಳೇ ಊರಿಡೀ ತುಂಬಿಕೊಂಡಂತೆ ಅನಿಸುವುದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ಕಾಶ್ಮೀರದ್ದು ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಭಯೋ ತ್ಪಾದನೆ.
ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಒಂದು ‘ಪರಮಮಿತಿ’ ಎಂಬುದಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಮನುಷ್ಯ ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಎಷ್ಟು ಭಾರ ಎತ್ತಬಹುದು? ಗ್ರೆಗ್ ಅರ್ನ್ಸ್‌ಟ್ ಎನ್ನುವ ಕೆನೆಡಿಯನ್ 24 ಕ್ವಿಂಟಲ್ ಎತ್ತಿದ್ದ. ಅದು 1993ರಲ್ಲಿ. ಆ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಇಂದಿಗೂ, ಯಾರಿಗೂ ಮುರಿಯಲಾಗಿಲ್ಲ. ವೇಗದ ಓಟ ಎಂದರೆ- ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಉಸೇನ್ ಬೋಲ್ಟನಷ್ಟು. ಉಸೇನ್ ಬೋಲ್ಟ್‌ ನ ನೂರು ಮೀಟರ್ ಓಟದ ದಾಖಲೆ 9.58 ಸೆಕೆಂಡ್. ಹಿಂದಿನ ದಾಖಲೆಯೂ ಅವನದೇ- 9.63 ಸೆಕೆಂಡ್. ಇಲ್ಲಿನ ಎರಡು ದಾಖಲೆಯ ಸಮಯದ ಅಂತರ ನೋಡಿ. 0.18 ಸೆಕೆಂಡ್- ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಉಸೇನ್ ಬೋಲ್ಟ್‌ ಕ್ರಮಿಸಿದ್ದು 1.87 ಮೀಟರ್! ಆತ ಅಷ್ಟು ವೇಗದಲ್ಲಿ ಓಡಿದ್ದು 2009ರಲ್ಲಿ. ಅದಾಗಿ ಒಂದೂ ವರೆ ದಶಕವೇ ಕಳೆದಿದೆ.
ಇತ್ತ ಭಾರತ, ಯುರೋಪ್ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಮಾತ್ರ ಮನೆಯ ಅಪ್ಪ ಮಗನಂತೆ- ಅತ್ತ ಸೊಸೆಯ ಪಕ್ಷವನ್ನೂ ವಹಿಸಲಾಗದೆ, ಇತ್ತ ಅಮ್ಮನ ಪಕ್ಕಕ್ಕೂ ನಿಲ್ಲಲಾಗದೆ ಕಂಗಾಲಾಗಿವೆ. ಅಮೆರಿಕವು ಚೀನಾದ ಮೇಲೆ ಅದೆಷ್ಟು ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯಲು ಯಾವುದೇ ವಿಶೇಷ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ನನ್ನದೇ ಮನೆಯ ಅಜಮಾಸು ಹದಿನೈದು ಸಾವಿರ ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಎಂಟರಿಂದ ಹತ್ತು ಮಾತ್ರ ‘ಮೇಡ್ ಇನ್ ಅಮೆರಿಕ’. ಬಾಕಿ ಎಲ್ಲವೂ ‘ಮೇಡ್ ಇನ್ ಚೀನಾ
ಅಗಾಧ ನೆನಪಿನ ಶಕ್ತಿ ಕೋಳಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಶೇಷ. ನೂರಕ್ಕಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ಮುಖಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲವು ಎಂದೆನಲ್ಲ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಒಮ್ಮೆ ಕೋಳಿಯನ್ನು ನೀವು ಹೆದರಿಸಿದರೆಂದು ಕೊಳ್ಳಿ, ನಿಮ್ಮ ಮುಖ ಮತ್ತು ಆ ಘಟನೆಯನ್ನು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಅವು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲವು. ಕೋಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಕರುಣಾರಸ ಜಾಸ್ತಿ. ಅವು ತನ್ನ ಸುತ್ತಲಿನ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಗಾಯವಾದಾಗ ಅದಕ್ಕೆ ಸ್ಪಂದಿಸಬಲ್ಲವು.
ನಮಗೆಲ್ಲ ಅಂಥ ಕೆಲವು ಕಥೆಗಳನ್ನು ಪದೇ ಪದೆ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ನಾವೂ ಆ ಕಥೆಯನ್ನು ಬೇರೆ ಯವರಿಗೆ ಹೇಳಿರುತ್ತೇವೆ. ಏನದು ಕಥೆ? ಅದೇ ಇಂದಿನ ವಿಷಯ. ‘ಯಶಸ್ವಿ ಬದುಕೆಂದರೆ ಏನು?’ ಎಂಬ ಕಥೆ. ‘ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಬೇಕು, ಉತ್ತಮ ನೌಕರಿ ಪಡೆಯಬೇಕು, ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಸಂಪಾದಿಸ ಬೇಕು, ಸಂಪಾದಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಬೇಕಾದ ವಸ್ತುವನ್ನು ಖರೀದಿಸುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ.
ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಏಳುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ? ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ‘ಬೇಗ ಮಲಗುವುದು’ ಎನ್ನು ವುದು ನೇರ ಉತ್ತರ. ನಿಗದಿತ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಮಲಗಲು ಹೋಗುವುದು, ಮಲಗುವುದಕ್ಕಿಂತ ಒಂದು ಗಂಟೆ ಮೊದ ಲು ಯಾವುದೇ ಸ್ಕ್ರೀನ್ (ಮೊಬೈಲ, ಟಿವಿ) ನೋಡದಿರುವುದು, ಲಘು ರಾತ್ರಿಯೂಟ, ಖುಷಿಯ ಮನಸ್ಸಿ ನೊಂದಿಗೆ ಮಲಗಲು ಹೋಗುವುದು- ಇವು ಉತ್ತಮ ನಿದ್ರೆಗೆ ಕೆಲವು ಸುಲಭೋ ಪಾಯಗಳು. ನಮ್ಮ ದೇಹದೊಳಗಿನ ಗಡಿಯಾರ (Circadian Rhythm) ಸರಿಹೊಂದಲಿಕ್ಕೆ ಮೂರರಿಂದ ಆರು ದಿನ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆಯಂತೆ.
ರೂಪಾಂತರ-ಮ್ಯುಟೇಷನ್ ಎಂಬ ಶಬ್ದಗಳನ್ನು ಅಜೀರ್ಣವಾಗುವಷ್ಟು ಕೇಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೇವೆ. ವೈರಸ್‌ನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಸಕಲ ಜೀವವೂ ರೂಪಾಂತರ ಹೊಂದಲೇಬೇಕು. ಆದರೆ ಈಗ ಬಂದಿ ರುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮನುಷ್ಯ ಇಂದಿಗೂ ರೂಪಾಂತರವಾಗುತ್ತಿದ್ದಾ ನೆಯೇ? ರೂಪಾಂತರ ಎನ್ನುವುದು ಜೀವಿಗಳ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಆಗುವ ಬದಲಾವಣೆ ಅಥವಾ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ. ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾ ಆಂಟಿ ಬಾಡಿ ರೆಸಿಸ್ಟನ್ಸ್ ಹೊಂದುವುದರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಹಮ್ಮಿಂಗ್ ಹಕ್ಕಿಯ ಚುಂಚು ಉದ್ದವಾಗುವವ ರೆಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ರೂಪಾಂತರ ಗಳೇ. ಅವೆಲ್ಲ ಅವುಗಳ ಉಳಿವಿನ ಪ್ರಶ್ನೆಯಿಂದಾಗಿ ಆದ ಬದಲಾ ವಣೆಗಳು.
