ಅಕ್ಬರ್ ನಾಮಾ
ಎಂ.ಜೆ.ಅಕ್ಬರ್
ಇಸ್ಲಾಂ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳಿವೆ. ಯಾವ ಧರ್ಮದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತೇವೋ ಅದನ್ನು ಮೊದಲಿಗೆ ನಾವು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮದ ಸಮಸ್ಯೆ ಅದನ್ನು ನಂಬುವವರದ್ದಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಯಾರು ಈ ಧರ್ಮವನ್ನು ನಂಬುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೋ ಅವರದು!
ಇಸ್ಲಾಂ ಬಗ್ಗೆ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಾನಾ ಕಟ್ಟುಕತೆ ಗಳು ಹರಡಿವೆ. ಕುರಾನ್ನಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ, ಪ್ರವಾದಿ ಮೊಹಮ್ಮದರು ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ, ಹೀಗಾಗಿ
ನೀವು ಇದನ್ನು ಮಾಡ ಬೇಕು ಎಂದು ಅಲ್ಲಿ-ಇಲ್ಲಿ ಬೋಧನೆಗಳು ಕೂಡ ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಪ್ರವಾದಿ ಮೊಹಮ್ಮದರು ಬೋಧಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನಲಾಗುವ
ಘಾಜ್ವಾ-ಎ-ಹಿಂದ್ ಕುರಿತೂ ಇಂತಹುದೇ ಕಟ್ಟುಕತೆಗಳನ್ನು ಹರಿಬಿಡಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಳಯ ಉಂಟಾಗಿ ಜಗತ್ತು ನಾಶವಾಗುವುದಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುವ ಹದಿತ್ಗಳ ಗುಚ್ಛವೇ ಘಾಜ್ವಾ-ಎ-ಹಿಂದ್. ಇದರಲ್ಲಿ, ಪ್ರಳಯಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಭಾರತವನ್ನು ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಶಕ್ತಿಗಳು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆಯೆಂದು ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.
ಬಹಳ ದೀರ್ಘ ಕಾಲದ ವರೆಗೆ ಈ ಕಟ್ಟುಕತೆಯ ಹದಿತ್ ಅನ್ನೇ ನಾಗರಿಕತೆಗಳ ಸಂಘರ್ಷವನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಬಳಸಲಾಗಿದೆ. ನೆರೆ ರಾಷ್ಟ್ರ ಗಳಲ್ಲಿರುವ ಲಷ್ಕರ್-ಎ-ತೊಯ್ಬಾ, ಜೈಷ್-ಎ- ಮೊಹಮ್ಮದ್, ಅಲ್-ಖೈದಾ ಜತೆ ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದಿರುವ ಅನ್ಸರ್ ಘಾಜ್ವಾತುಲ್ ಹಿಂದ್ ಹಾಗೂ ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಸ್ಟೇಟ್ನಂಥ ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಇದೇ ಹದಿತ್ನ ಕಟ್ಟುಕತೆ ಹೇಳಿ ಭಯೋತ್ಪಾದಕರನ್ನು ನೇಮಕ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಾಗೂ ಭಾರತದ ಮೇಲೆ ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ದಾಳಿಗಳನ್ನು ಎಸಗುವ ಕೆಲಸ ಕೂಡ ಮಾಡಿವೆ.
ಆದರೆ ನಿಜ ಏನು ಗೊತ್ತಾ? ಇದೆಲ್ಲವೂ ಕಟ್ಟುಕತೆ. ಅಪ್ಪಟ ಸುಳ್ಳಿನ ಕಂತೆ. ಪಾಪ ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ಸಮರ್ಥಿ ಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಏನಾದರೂ ಬೇಕಲ್ಲವೇ? ಹಾಗಾಗಿ ಘಾಜ್ವಾ-ಎ-ಹಿಂದ್ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಿ ಜನರನ್ನು ನಂಬಿಸಲಾಗಿದೆ. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ, ಮುಸ್ಲಿಮರು ಮಾಡಿದ ಪಾಪಕ್ಕೆ ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮವನ್ನು ದೂಷಿಸಬಾರದು. ಇಸ್ಲಾಂ ಬಗ್ಗೆ ಇಂದಿಗೂ ಸಾಕಷ್ಟು ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳಿವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ಜನರೆದುರು ತೆರೆದಿಡಬೇಕು. ನಾವು ಯಾವ ಧರ್ಮದ ಬಗ್ಗೆ ಅಥವಾ ಯಾವ ನಂಬಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡು ತ್ತೇವೆಯೋ ಅದನ್ನು ಮೊದಲಿಗೆ ನಾವು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು
ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ. ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮಕ್ಕಿರುವ ಬಹು ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ ಈ ಧರ್ಮ ವನ್ನು ನಂಬುವವರದ್ದಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಯಾರು ಈ ಧರ್ಮವನ್ನು
ನಂಬುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೋ ಅವರದು!
ಪವಿತ್ರ ಕುರಾನ್ನಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಾ ನನ್ನು ಏನೆಂದು ಕರೆದಿದ್ದಾರೆ? ನಮಾಜ್ ಓದುವ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇದು ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು. ಅದರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಾ ನನ್ನು ರಬ್-ಅಲ್-ಅಲಮೀನ್ (ಜಗತ್ತುಗಳ ಮಾಲೀಕ) ಎಂದು ಕರೆದಿದ್ದಾರೆ. ನೆನಪಿಡಿ, ಕುರಾನ್ನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೂ ಅಲ್ಲಾನನ್ನು ರಬ್-ಅಲ್ -ಮುಸ್ಲಿ ಮೀನ್ (ಇಸ್ಲಾಂನ ಮಾಲೀಕ) ಎಂದು ಕರೆದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವನೇ ಎಲ್ಲಾ ಮನುಷ್ಯ ರನ್ನೂ ಹಾಗೂ ಈ ಜಗತ್ತನ್ನೂ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿದವನು ಎಂದು ಕುರಾನ್ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಯಾವತ್ತೂ ಅವನು ಒಂದು ನಂಬಿಕೆಗೆ ಸೀಮಿತ ನಾದ ಪ್ರವಾದಿ ಅಲ್ಲ.
ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿದವನು ಅಲ್ಲಾ ಎಂದಾದರೆ ಪರಸ್ಪರರನ್ನು ಜಡ್ಜ್ ಮಾಡಿ ಕೊಳ್ಳಲು ನಾವು ಯಾರು? ಅಂಥ ಅಧಿಕಾರ ಅಥವಾ ಹೊಣೆಯನ್ನು ನಮಗೆ ಯಾರೂ ನೀಡಿಲ್ಲ. ಬೇರೆ ಯವರು ಹೇಗಿರಬೇಕೆಂಬುದನ್ನು ನೀವು ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಎಂದು ನಮಗೆ ಯಾರೂ ಹೇಳಿಲ್ಲ. ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಮಗಿರುವ ಏಕೈಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯೆಂದರೆ ಶಾಂತಿ ಯಿಂದ ಬದುಕುವುದು. ಯಾರನ್ನೂ ಕೊಲ್ಲುವುದಕ್ಕೆ ನಮಗೆ ಯಾರೂ ಅಧಿಕಾರ ನೀಡಿಲ್ಲ. ಯಾರನ್ನಾ ದರೂ ಕೊಲ್ಲು ಎಂದು ನಮಗೆ ಯಾರೂ ಹೇಳಿಲ್ಲ.
ಪ್ರವಾದಿ ಮೊಹಮ್ಮದರು ನಮಗೆ ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಮುದಾಯದ ಬಗ್ಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಬೇರೆಲ್ಲಾ ಸಮುದಾಯಗಳ ಜತೆ ಅವರು ಒಪ್ಪಂದ ಮಾಡಿ ಕೊಂಡು ಸಹಬಾಳ್ವೆ ನಡೆಸಿದರು. ಆದರೆ, ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಮುದಾಯದ ಜತೆ ಮಾತ್ರ ಯಾವತ್ತೂ ನಾವು ಸಹಬಾಳ್ವೆಯಿಂದ ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯ ವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿ ದರು. ಯಾವುದು ಆ ಸಮುದಾಯ ಗೊತ್ತಾ? ಅದು ಆಷಾಢಭೂತಿಗಳ ಸಮುದಾಯ! ಆಷಾಢಭೂತಿಗಳ ಜತೆಗೆ ಯಾ ವತ್ತೂ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯಿಂದ ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಪ್ರವಾದಿ ಮೊಹಮ್ಮದರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು.
ದುರಂತ ಏನೆಂದರೆ, ಇಂದು ಇಸ್ಲಾಂನ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಇದೇ ಆಷಾಢಭೂತಿಗಳ ಧ್ವನಿಯು ಮುಳುಗಿಸು ತ್ತಿದೆ! ನಾವು ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಳ್ಳಬೇಕಿರುವುದು ಇದೇ
ಅಪಾಯದ ಬಗ್ಗೆ. ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಒತ್ತಡಗಳು ಇರಬಾರದು. ಒತ್ತಡ ಹೇರುವುದು ಯಾವತ್ತೂ ಧರ್ಮ ಎನ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನೇ ಇಸ್ಲಾಂ ಕೂಡ ಬಹಳ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಒತ್ತಡವಿಲ್ಲ ಎಂದೇ ಇಸ್ಲಾಂನಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚುಕಮ್ಮಿ ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯವಾದದ ಯುಗ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತವು ಆಧುನಿಕ ರಾಷ್ಟ್ರ ವೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಹಳ ಉತ್ಸಾಹ ದಿಂದ ಮುನ್ನುಗ್ಗಲು ಆರಂಭಿಸಿತು. ಹಾಗಾಗಿ ನಮ್ಮದು ಈ ಜಗತ್ತಿನ ಮೊದಲ ಆಧುನಿಕ ರಾಷ್ಟ್ರ. ಆಧುನಿ ಕತೆಯ ನಾಲ್ಕು ತತ್ವಗಳೇನು? ಮೊದಲನೆಯ ತತ್ವ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ. ಅದು ನಮ್ಮಲ್ಲಿದೆ. ಎರಡನೆ ಯದು ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಧರ್ಮವನ್ನು ಅನುಸರಿ ಸುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ. ಅದು ಕೂಡ ನಮ್ಮಲ್ಲಿದೆ. ಜನರಿಗೆ ತಮ್ಮಿಚ್ಛೆಯ ಧರ್ಮವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ ವಾಗದೆ ಇದ್ದರೆ ಅಂಥ ದೇಶ ಆಧುನಿಕ ದೇಶವಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಚೀನಾ ಇವತ್ತು ಯಶಸ್ವಿ ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಆ ದೇಶ ಆಧುನಿಕ ದೇಶವಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾ ಪ್ರಭುತ್ವ ಇಲ್ಲ.
ಅಲ್ಲಿನ ಜನರಿಗೆ ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಧರ್ಮವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆಧುನಿಕ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಮೂರನೆಯ ತತ್ವವೆಂದರೆ ಲಿಂಗ ಸಮಾನತೆ. ಗಂಡು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಸಮಾನರು ಎಂಬ ಲಿಂಗ ಸಮಾನತೆಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತ ಆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕತೆಯೂ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇದೂ ಇದೆ. ನಾಲ್ಕನೆಯ ತತ್ವ ವೆಂದರೆ ಬಡತನದ ನಿರ್ಮೂಲನೆ. ಭಾರತವೀಗ ಬಡತನವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುವ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿದೆ. ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣೆದುರೇ ಇಂದು ಇಂಥ ದ್ದೊಂದು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಬಡವರ ಸಂಖ್ಯೆ ವರ್ಷದಿಂದ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಾ,
ನಮ್ಮ ದೇಶವು ಶ್ರೀಮಂತವಾಗುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಭಾರತೀಯ ಮುಸ್ಲಿಮರಿಗೆ ಈ ನಾಲ್ಕೂ ಅನುಕೂಲಗಳು ಉಚಿತವಾಗಿ ಲಭಿಸಿವೆ. ಅವರಿಗೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ಮತ್ತು ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ ದೇಶವಾದ ಭಾರತ ಲಭಿಸಿದೆ. ಇದೇ ವೇಳೆ, ಜಗತ್ತಿನ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದು ಕೂಡ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ. ನಾವು ಅದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿನೋಡಿದ್ದೇವೆ. ನಾವು ಅಂಥ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬದುಕಿ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ. ನಮಗೆ ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣಿದೆ, ಕೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಕಿವಿಯಿದೆ ಮತ್ತು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿ ಕೂಡ
ಇದೆಯಲ್ಲವೇ? ಹೀಗಾಗಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಮರು ಹೇಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಜಗತ್ತಿನ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಡೆ ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದು ನಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಈ ಅನುಭವದ ಮೇಲೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. ನಾವು ಭಾರತದ ಮುಸ್ಲಿಮರಾಗಿರುವುದಕ್ಕೆ ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. It is a great privilege. ಖಂಡಿತ ಇದನ್ನು ಕೀಳಂದಾಜು ಮಾಡಬಾರದು. ಯಾರು ಯಾವಾಗ ಏನು ಮಾಡಿದರು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೆಲ್ಲ ಈಗ ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಬೇಡ. ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಪುಸ್ತಕಗಳಿಗೆ ಬಿಡೋಣ. ಅವರು ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಬರೆದುಕೊಳ್ಳಲಿ, ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಭಾಷಣ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿ. ಆದರೆ ನಮಗಿರುವ ಅನುಕೂಲತೆ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ. ನಾವೇನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆಂಬುದು ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ. ನಾವೆಷ್ಟು ಪುಣ್ಯವಂತರು ಎಂಬುದು ನಮ್ಮ ಅರಿವಿ ನಲ್ಲಿದೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ನಮ್ಮ ತಾಯ್ನೆಲದಲ್ಲೇ ಇರಿಸಿರು ವುದಕ್ಕೆ ನಾವು ದೇವರಿಗೆ ಸದಾ ಕೃತಜ್ಞರಾಗಿದ್ದೇವೆ.
ಪ್ರವಾದಿ ಮೊಹಮ್ಮದರು ತಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಬಹುತೇಕ ಸಮಯವನ್ನು ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲೇ ಕಳೆದರು. ಅವರ ಮೇಲೆ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ನಡೆಯಿತು. ಅವರನ್ನು ಹಿಂಸಾಚಾರಕ್ಕೆ ಗುರಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು. ಆದರೆ ಯಾವತ್ತೂ ಅವರು ಯುದ್ಧ ನಡೆಸುವಂತೆ ಕರೆ ನೀಡ ಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವತಃ ತಮ್ಮ ಜೀವಕ್ಕೆ ಅಪಾಯ ಎದುರಾದಾ ಗಲೂ ಅವರು ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿರಿ ಎಂದು ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ನಾನು ಘಾಜ್ವಾ-ಎ-ಹಿಂದ್ ಎಂಬುದು ಕಿಡಿಗೇಡಿತನದ ಕಟ್ಟುಕತೆ ಎಂದು
ಹೇಳು ತ್ತೇನೆ. ಅದು ಜನರನ್ನು ತಪ್ಪು ದಾರಿಗೆ ಎಳೆಯುವ ಹುನ್ನಾರವಷ್ಟೆ. ಜಿಹಾದ್ ಅಂದರೆ ಈಗ ಹೇಳುತ್ತಿ ರುವ ಅಥವಾ ಈಗ ನಂಬುತ್ತಿರುವ ಕ್ರಿಯೆ ಅಲ್ಲ. ಜಿಹಾದ್ ಎಂಬುದು ಅಷ್ಟೊಂದು ಸರಳವಲ್ಲ. ಜಿಹಾದ್ ಎಂಬುದೊಂದು ದಾರಿ.
ಅದನ್ನು ಅನುಸರಿ ಸಬೇಕು ಅಂದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಹತ್ತು ನಿಯಮಗಳಿವೆ. ಆ ಎಲ್ಲಾ ನಿಯಮಗಳನ್ನೂ ಅನುಸರಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ಜಿಹಾದ್. ಅಂಥ ಜಿಹಾದ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಒಂದು ಮರವನ್ನು ಸುಡುವುದಕ್ಕೂ ಯಾರಿಗೂ ಅನುಮತಿಯನ್ನಾಗಲೀ ಸೂಚನೆಯನ್ನಾಗಲೀ ನೀಡಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಮನುಷ್ಯ
ರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವಂತೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆಯೇ? ಬಿಲ್ ಕುಲ್ ಇಲ್ಲ. ಇಂದು ಜಿಹಾದ್ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮುಗ್ಧ ರನ್ನು ದಾರಿತಪ್ಪಿಸುವ ಕೆಲಸ ನಡೆದಿದೆಯಷ್ಟೆ.
ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಎಚ್ಚರವಿರಲಿ. ಹೀಗಾಗಿ ಇಸ್ಲಾಂ ಬಗ್ಗೆ ಹರಡಿರುವ ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವುದು ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯ. ಅಂಥ ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ಇದ್ದರೆ ಅದರಿಂದ ಅವರನ್ನು ಹೊರಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರೋಣ. ಇಸ್ಲಾಂ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದೆ, ಕುರಾನ್ ಹಾಗೆ ಹೇಳಿದೆ, ಪ್ರವಾದಿ ಮೊಹಮ್ಮದರು ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಯಾರಾದರೂ ಹೇಳಿದರೆ ಅದನ್ನು ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕೊಂಡು ನಂಬದೆ, ವಾಸ್ತವ ಏನೆಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಮಾಡಲು ನಿಮ್ಮಿಂದ ಸಾಧ್ಯ ವಿಲ್ಲವೇ? ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ಒಂದು ಸಂಗತಿಯನ್ನು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ: ಎಲ್ಲರ ಜತೆಗೂ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಬದುಕ ಬೇಕೆಂದು ಇಸ್ಲಾಂ ಹೇಳಿದೆ. ಇದೊಂದು ಸರಳ ವಿಷಯವನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟು ಕೊಂಡರೆ ಸಾಕು.
೧೯೧೯-೧೯೨೦ರ ಕಾಲಘಟ್ಟವನ್ನೊಮ್ಮೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿ. ಅಂದಿನಿಂದ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಯಾವ ಮಾದರಿಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸುಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಉಳಿದು ಕೊಂಡಿದೆ? ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಮಾದರಿ ಉಳಿದು ಕೊಂಡಿದೆಯೋ ಅಥವಾ ಅಹಿಂಸೆಯ ಮಾದರಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆಯೋ? ಉತ್ತರ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತು. ಹಿಂಸೆಯ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಿದ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಗಳು ಪತನಗೊಂಡಿವೆ. ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ದೇಶಗಳು ನೆಲ ಸಮವಾಗುತ್ತಿವೆ. ಗಾಂಧೀಜಿಯವರು ಹೇಳಿದ ಅಹಿಂಸೆಯ ಮಾದರಿಯೇ ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಸುಸ್ಥಿರವಾದ ಮಾದರಿ ಎಂಬುದು ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ.
ಹೀಗಾಗಿ ನಾವು ಅಹಿಂಸೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗೋಣ. ಎಲ್ಲರೂ ಸಹಬಾಳ್ವೆಯಿಂದ ಬದುಕಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡುವ, ಆಧುನಿಕ ರಾಷ್ಟ್ರವೊಂದರ ನಾಲ್ಕು ತತ್ವಗಳನ್ನೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಪಾಲಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಮಾರ್ಗ ವೆಂದರೆ ಅಹಿಂಸೆಯೇ ಆಗಿದೆ. ಅದೇ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮಂತ್ರವಾಗಬೇಕಿದೆ.
(ಲೇಖಕರು ಹಿರಿಯ ಪತ್ರಕರ್ತರು,
ಮಾಜಿ ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವರು)