columnist
info11@vishwavani.news
ಬಿಟ್ಟರೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ಪರಿಹಾರವಿಲ್ಲ, ನನಗೆ ಮತ್ತೆ ಮುಖ ತೋರಿಸಬೇಡ. ಏಳನೆಯ ದಿನ ಸಿಕ್ಕಾಗ ನಿನಗೆ ಪರಿಹಾರ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ". “ಸರಿ" ಎಂದು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಚೀಲ ಹೊತ್ತು ಓಡಾಡಲು ಶುರುಮಾಡಿದ. ಎರಡು ದಿನ ಕಳೆಯುವಾಗಲೇ ಸುಸ್ತೋ ಸುಸ್ತು. ಮೂರನೆಯ ದಿನವಾಗುವಾಗ ಪರ್ಷಿಯಾದ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಆಲೂಗಡ್ಡೆ ಕೊಳೆಯಲು ಆರಂಭವಾಯಿತು
ಪ್ರತೀ ಊರಿಗೂ ಒಂದು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವಿರುತ್ತದೆಯಂತೆ. ಗೋಕರ್ಣಕ್ಕೆ ಹತ್ತೆಂಟಿದೆ. ಗೋಕರ್ಣದ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭದಲ್ಲಿ, ಒಂದೆರಡು ದಿನದಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ದಕ್ಕುವುದಿಲ್ಲ. ಮುಂಬೈ, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ಗೆ ಮೀರಿದ ಜೀವಕಳೆ ಗೋಕರ್ಣದ್ದು. ವಿದೇಶಿಗರು ಎಂಬೊಂದು ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆ ಕೂಡ ಗೋಕರ್ಣದ ಭಾಗವೇ. ಗೋಕರ್ಣದ ಬೀಚುಗಳಲ್ಲಿ ವಿದೇಶಿಗರನ್ನು ಕಾಣುವುದೆಂದರೆ ಮೇಲರಿಮೆ - ಕೀಳರಿಮೆ ಯನ್ನು ಮೀರಿದ ಒಂದು ಬೆರಗು.
ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ಅಮೆರಿಕವಾದ್ದರಿಂದ ಮಾಧ್ಯಮಗಳೆಲ್ಲವೂ ಅಜೀರ್ಣವಾಗುವಷ್ಟು ವರದಿ, ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಲೇ ಇವೆ. ಅದು ಸಾಕಾಗಲಿಲ್ಲವೆಂಬಂತೆ ಫೇಸ್‌ಬುಕ್ ಬುಜಿಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳು ಬೇರೆ. ಟ್ರಂಪ್ ಮೋದಿಯ ಸ್ನೇಹಿತ ಹೌದೇ? ಮೋದಿಯನ್ನೇಕೆ ಕರೆಯಲಿಲ್ಲ? ಇಟಲಿ ಪ್ರಧಾನಿಯನ್ನು ಕರೆದದ್ದೇಕೆ? ಟ್ರಂಪ್ ಭಾರತ ಕ್ಕೆ ಮಾರಕವೇ? ಇತ್ಯಾದಿ ಏನೋ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ತೋಚಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ
ಕೆಲವು ರಿಕ್ಷಾ, ಟೆಂಪೋ ಡ್ರೈವರುಗಳಿಗೆ ಅವರ ಹೆಸರೂ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಹುಚ್ಚರೂ ಊರಿನ ಒಂದು ಭಾಗವೇ ಆಗಿದ್ದರು. ಹಾಗಂತ ಅವರಿಂದ ಯಾರಿಗೂ ಅಂಥದ್ದೇನೂ ಅಪಾಯ ವಾಗಿದ್ದೇ ನಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆಗೀಗ ಅವರನ್ನು ಯಾರೋ ಪುಂಡು ಪೋಕರಿಗಳು ವಿನಾಕಾರಣ ಓಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಇವರೋ ಕಾರಣವೇ ತಿಳಿಯದೆ, ಹೆದರಿ ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾಗಿ ಓಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಇದು ಆ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲೇಜು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಗಾಬರಿ ಗೊಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು
